EWA STOIŃSKA
   SP KICIN

PRACE  DŁUGOTERMINOWE Z MATEMATYKI

      
  Szukając sposobów jak aktywizować moich uczniów do nauki matematyki sięgnęłam do prac długoterminowych.. Zaproponowałam, uczniom klasy szóstej, napisanie, w czasie dwóch miesięcy, własnego opracowania. Prace mogła pisać jedna, dwie lub nawet trzy osoby, ale podział obowiązków każdej z nich musiał być jasno określony.
  Celem  pracy  było  pokazanie i   uświadomienie   jak  szerokie     i różnorodne jest zastosowanie matematyki we wszystkich dziedzinach życia. Redagowanie pracy zmuszało do określenia swoich zainteresowań, poszukiwania, wyboru zadań i rozwiązywania problemów matematycznych. 
  Pokazałam prace i podałam przykładowe tematy:
1.Historia matematyki
2.Matematyka na wesoło
3.Gry, zabawy, łamigłówki matematyczne
4.Krzyżówki matematyczne
5.Matematyka w sklepie
6.Matematyka a bankowość
7.Matematyka w przyrodzie
8.Matematyka na wycieczce
9.Matematyka a motoryzacja
10.Remont mieszkania a matematyka
11.Zdrowie i matematyka
12.Matematyka w kuchni
13.Matematyka a budżet domowy
14.Matematyka a kieszonkowe
15.Matematyka w życiu codziennym
16.Matematyka na wakacjach
17.Matematyka w gospodarstwie rolnym
18.Matematyka w budownictwie
19.Matematyka w medycynie
20.Matematyka a kosmos
21.Matematyka a komunikacja
22.Matematyka i informatyka

    Można było wymyślić własny temat. Wybór tematów był dostosowany do indywidualnych zainteresowań, poziomu wiedzy oraz umiejętności uczniów. Poprosiłam by praca, o ile to możliwe, była napisana na komputerze. 
    Wyjaśniłam jak praca ma być zbudowana:
•strona tytułowa
•spis treści
•wstęp
•główna część (zadania z rozwiązaniami)
•podsumowanie
•literatura                   

     Wbrew moim obawom uczniowie chętnie podjęli wyzwanie. Wykazali pomysłowość. Podczas konsultacji dzielili się swoimi problemami i spostrzeżeniami. Praca zmusiła ich do samodzielnego szukania informacji, zbierania danych i rozwiązywania zadań.
     Ostatecznym efektem było zredagowanie tekstu – czytelne i estetyczne,  i oddanie napisanej pracy nauczycielowi.
    Mobilizujące dla uczniów było otrzymanie pozytywnego stopnia. Ocena pracy długoterminowej dotyczyła głównie:
•zgodności z tematem
•grafiki i estetyki
•przydatności części tej pracy na lekcjach matematyki
•poprawności matematycznej, językowej i ortograficznej.
 
 Dużo radości sprawiły mi napisane prace uczniowskie. W kolejnych latach zamierzam to doświadczenie powtórzyć. Prace będą nie tylko pamiątką po absolwentach ale i pomocą naukową. Zapraszam do lektury!

Referat

O TRUDNOŚCIACH W UCZENIU SIĘ MATEMATYKI

 Nauczyciele matematyki – niezależnie od stażu zawodowego – spotykają się z niepowodzeniami swoich uczniów w opanowaniu podstawowych wiadomości i umiejętności z zakresów matematyki przewidzianych programem nauczania. W każdej klasie znajdziemy uczniów, którzy mimo włożonego wysiłku nie potrafią nauczyć się matematyki. W opracowaniu tym zasygnalizuję niektóre problemy dotyczące trudności w uczeniu się matematyki.
Niepowodzeń w uczeniu się matematyki doznają głównie te dzieci, które w chwili rozpoczęcia nauki:
- nie osiągnęły takiego stopnia dojrzałości operacyjnej rozumowania na poziomie konkretnym, który warunkuje rozumienie podstawowych pojęć matematycznych;
- nie posiadały odpowiedniego poziomu dojrzałości emocjonalnej, który umożliwia racjonalne zachowanie podczas pokonywania trudności zawartych w zadaniach matematycznych.
Uczniowie często rezygnują z własnego sposobu rozumowania zastępując go schematami. Usiłują pamięciowo opanować schemat skoro zrozumieć go nie są w stanie. Wątpią w swoje możliwości intelektualne, tracą wiarę w siebie, tracą pozytywną motywację do ucznia się matematyki i stają się niesamodzielni.
Sama matematyka jako przedmiot uczenia się nie jest łatwa, ze względu na abstrakcyjność jej pojęć i dedukcyjną strukturę. Wymaga bardzo systematycznej pracy, ponieważ każdy brak, każda luka   w   wiadomościach   uniemożliwia    posuwanie  się   naprzód i rozumienie tego, co się omawia w klasie. Wydaje się to paradoksalne, że  nauka  tak  ścisła, w której nie ma niedomówień, w której wszystko jest precyzyjnie określone, jest dla przeciętnego ucznia trudna. Ta precyzyjność decydująca o spójności całej struktury, która może lec w gruzach, gdy brakuje jednego elementu, jest powodem trudności.  Maleją  one  gdy uczymy się matematyki z zainteresowaniem. To jest najbardziej efektywna w skutkach motywacja. Niechęć do nauki w pewnych okresach, automatycznie powoduje trudności w zrozumieniu bieżącego materiału.
Ważna jest umiejętność korzystania z podręcznika (nie tylko przy zadaniu domowym). Korzystanie z podręcznika daje dobre efekty tylko wtedy, gdy czytający dobrze rozumie jego treść matematyczną. Szkoła nie tylko wyposaża ucznia w odpowiedni zasób wiedzy, ale również przygotowuje do samodzielnej nauki. Jedną z metod samodzielnej nauki jest praca z podręcznikiem.
 Dobrze gdy uczeń polubi matematykę, i czerpie przyjemność w rozwiązywaniu matematycznych zadań, mimo że wymaga to wysiłku i niełatwej koncentracji. Specyfika tego przedmiotu nauczania wymaga bardzo troskliwego czuwania nad postępami każdego ucznia, bardzo wnikliwego kontrolowania jego postępów, rozumienia przez niego matematycznych treści, znajomości jego indywidualnych trudności, natychmiastowego zapobiegania powstającym lukom w rozumieniu i opanowaniu kolejnych etapów wiedzy, w ogóle indywidualizowania procesu nauczania, wszystkimi możliwymi sposobami.
Indywidualizacja nauczania wymaga pomocy naukowych, tekstów sterujących pracą ucznia, zeszytów ćwiczeń, filmów problemowych. Matematyka szkolna dla przeciętnego ucznia jest nie tylko trudna, ale  może  być  nudna. Ważne   są   zatem  metody i sposoby nauczania.
Mówi się też o braku zdolności matematycznych. Stwierdzenie takie może być często błędne; słabe wyniki w nauce mogą być spowodowane brakiem pilności, a nie brakiem zdolności.
Podsumujmy:
- w każdej klasie należy przy pomocy odpowiednio skonstruowanych sprawdzianów poznać wiadomości matematyczne każdego ucznia;
- stwierdzone braki i niedociągnięcia uzupełnić w ramach zajęć lekcyjnych lub poza- lekcyjnych;
- na lekcjach stosować różne metody nauczania- aktywizujące uczniów;
- nauczyć uczniów korzystania z podręcznika;
- wyposażyć pracownię matematyczną w pomoce naukowe ułatwiające przyswojenie wiedzy.
 Przedstawione opracowanie nie wyczerpuje problemu, raczej go sygnalizuje.

   Kółko_matematyczne.pdf